Για τ@ν Ζακ/Ζάκι...
Κλέφτης - χωρίς κλοπιμαία στις τσέπες και με την ταμειακή μηχανή στη θέση της
Επικίνδυνος και οπλισμένος - χωρίς όπλο, μαχαρί ή τίποτα άλλο επικίνδυνο πάνω του
"Πρεζάκι" - με καθαρές τις τοξικολογικές εξετάσεις
Ούτε κλέφτης, ούτε επικίνδυνος, ούτε πρεζάκι.
Μόνο μια Επικίνδυνη κοινωνία βουτηγμένη στην Εθνοπρέζα της που Κλέβει ζωές.
Μια κοινωνία που λειτουργεί με ναζιστική λογική και θέλει να εξαλείψει τον φτωχό, κλέφτη, επικίνδυνο πρεζάκια. Μια κοινωνία που περνάει δίπλα από τους φτωχούς και κοιτάει αλλού, που ακούει για (φτωχούς μόνο) κλέφτες και σκέφτεται να αρπάξει το όπλο της και να αυτοδικήσει, μια κοινωνία που βλέπει ημιλιπόθυμα τοξικοεξαρτημένα άτομα και ψιθυρίζει "άντε να περάσει το σκουπιδιάρικο να τα μαζέψει". Μια κοινωνία που σε άλλες εποχές θα έστελνε κάθε τι επικίνδυνο για αυτή στην αγχόνη, κάθε κλέφτη στο δήμιο να του κόψει τα χέρια, κάθε τι διαφορετικό στους φούρνους.
Έχοντας πει και ξεκαθαρίσει επίσημα όλα αυτά, αιωρούνται ακόμα οι τρεις βασικές -και ψευδείς- κατηγορίες που αφορούν την υπόθεση. Ο φτωχός κλέφτης δεν είναι εχθρός του κοινωνικού συνόλου, εχθροί του κοινωνικού συνόλου είναι αυτοί που του στέρησαν τα βασικά αγαθά ως προς την επιβίωσή του, καθώς και οι πλούσιοι κλέφτες τους οποίους κανείς δεν αγγίζει και κανείς δε θέλει να ποδοπατήσει μέχρι θανάτου. Επικίνδυνος δεν είναι όποιος αρπάζει ένα κομμάτι γυαλί για να φοβερίσει μερικές δεκάδες άτομα που τον έχουν περικυκλώσει και τον κλωτσάνε μέχρι θανάτου, επικίνδυνα είναι τα ίδια τα άτομα και ακόμα πιο επικίνδυνα είναι όσα άτομα μένουν απαθή και επικροτούν μια τέτοια πράξη. Τέλος, το να είναι ένα άτομο "πρεζάκι" δε το κάνει επικίνδυνο για κανέναν άλλο παρά μόνο για τον ίδιο του τον εαυτό, καθώς μόνο το ίδιο το άτομο βλάπτεται από τη χρήση. Ο στιγματισμός των τοξικοεξαρτημένων ατόμων ως "εγκληματιών", η τάση της κοινωνίας να περιθωριοποιεί τα τοξικοεξαρτημένα άτομα ως άτομα που "στηρίζουν τα καρτέλ ναρκωτικών", ενώ παράλληλα κάνει τα στραβά μάτια σε 2 τόνους πρέζα, καθώς και το να καταδικάζεται σιωπηλά ή ανοιχτά ένα τοξικοεξαρτημένο άτομο εις θάνατον, πόσο μάλλον δημόσιο, είναι απόρροια του εκφασισμού της κοινωνίας.
Η υπόθεση έχει πολύ βρωμιά, πολύ τοξικότητα, πολύ κλεψιά και είναι σίγουρα και πολύ επικίνδυνη. Μόνο που καμία από αυτές τις λέξεις δεν αφορά το θύμα...
Για τ@ν Ζακ/Ζάκι...
