Η πορεία της Σέλμα
Την εποχή εκείνη ήταν απαγορευμένο για τους Έλληνες μετανάστες να πάνε σε πολλά μέρη στην Αμερική. Αρκετά από αυτά μάλιστα, εστιατόρια και άλλα, είχαν ταμπέλα "No Dogs, No Greeks" (Όχι σκύλοι, όχι Έλληνες). Οι Έλληνες στην Αμερική ήταν γνωστοί ως οι «βρωμο-Έλληνες». πολλοί από αυτούς είχαν έρθει παράνομα στη χώρα και αρκετοί εγκληματούσαν (είχε καταγραφεί πως μαζί με τους Ιταλούς είχαν από τον υψηλότερο δείκτη εγκληματικότητας). Οι μόνοι που στάθηκαν τότε στο πλευρό των Ελλήνων μεταναστών οι οποίοι είχαν πέσει και θύματα της Κου Κλουξ Κλαν, ήταν οι Αφροαμερικανοί.
Οι διακρίσεις κατά των Ελλήνων δεν ήταν κάτι νέο στην Αμερική. Τον Αύγουστο του 1918 στον Καναδά, για τέσσερις μέρες, από τις 2 ως τις 5 Αυγούστου,10.000 Καναδοί βετεράνοι του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου μαζί με ένα πλήθος 40.000 «πατριωτών» Καναδών, εξαπέλυσαν ένα ανελέητο πογκρόμ σε βάρος των Ελλήνων μεταναστών του Τορόντο. Οι ξενοφοβικοί και ρατσιστές Καναδοί τους αποκαλούσαν υποτιμητικά Slackers (τεμπέληδες), επειδή ασχολούνταν με τον επισιτισμό και κατά τους ρατσιστές απέφευγαν τις βαριές δουλειές του φορτοεκφορτωτή, του ξυλοκόπου ή του βιομηχανικού εργάτη. Το ανθρωποκυνηγητό και ο ξυλοδαρμός των Ελλήνων ξεκινούσε το πρωί και σταματούσε στις 3 τα ξημερώματα. Δεκάδες επιχειρήσεις και σπίτια μεταναστών λεηλατήθηκαν και καταστράφηκαν. Η περιφερειακή εθνοφυλακή και η αστυνομία όλο αυτό το διάστημα παρακολουθούσε χωρίς να επεμβαίνει, ενώ δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις όπου Καναδοί αστυνομικοί έπαιρναν ενεργά μέρος στο πογκρόμ σε βάρος των Ελλήνων. Ο «Βίαιος Αύγουστος» τέλειωσε τις πρώτες πρωινές ώρες της 6ης Αυγούστου, αφήνοντας πίσω του αδιευκρίνιστο αριθμό νεκρών (ανάμεσά τους 29 γυναίκες και 6 ανήλικα παιδιά), εκατοντάδες τραυματίες και ζημιές σε ελληνικές περιουσίες και σπίτια ύψους 1.250.000 δολαρίων, όταν ο δήμαρχος της πόλης αναγκάστηκε να επιβάλλει απαγόρευση της κυκλοφορίας και την επέμβαση του στρατού για να καθαρίσει τους δρόμους.