Anthellenic Notes #12 - Ελληνική Επανάσταση της 25ης Μαρτίου 1821

Ελληνική Επανάσταση της 25ης Μαρτίου 1821

Greek War of Independence - 25th March 1821

Μέρος Ι: Η Ελληνική σημαία - Part I: The Greek flag

Ιστορία της "ελληνικής" σημαίας

Η “ελληνική” σημαία είναι μια ξεπατικωτούρα του σαβουρόπανου το οποίο είχε τον 16ο αιώνα η εγκληματική "British East India Company", εταιρία Άγγλων αποικιοκρατών της Ινδίας, η οποία καταλήστευσε τον πλούτο της Ινδίας (βαμβάκι, τσάι, αλάτι, μετάξι, κ.λ.π.), πλούτισε από εμπόριο ναρκωτικών και δολοφονούσε μαζικά αμάχους (π.χ. στη σφαγή του 1857)

Ο αγγλόφιλος Μαυροκορδάτος αντέγραψε τη σημαία των Άγγλων αποικιοκρατών. Λίγο μετά την πρώτη εθνοσυνέλευση, ο νέος βασιλιάς Όθων άλλαξε το γαλάζιο χρώμα τής σημαίας και το έκανε πιο σκούρο (λιγότερο γαλάζιο και περισσότερο μπλε), προκειμένου να ταυτίζεται με τα χρώματα τής σημαίας τής Βαυαρίας (βλ. παραπλεύρως εικόνα), από τον βασιλικό οίκο τής οποίας προερχόταν ο Όθων.

History of the "greek" flag. 

The "greek" flag is a bad copy of the piece of cloth used in the 16th century by the criminal "British East India Company", an English colonialists company in India, which stole all of India's wealth (cotton, tea, salt, silk, etc), got rich from drug dealing and took part in mass killings of unarmed people (e.g. Slaughter of 1857) 

Mavrokordatos who was a friend of the English colonialists, copied their flag. After the first Ethnosynelefsis of Greece, the new king Otto, changed the pale blue colour of the flag and made it darker to match the colours of the flag of Bavaria (see last photo), the country from the royal house of which he was a descendant.

More to come...

Μέρος ΙΙ: 10 Μύθοι για το 1821 - Part II: 10 Myths about 1821

10 Μύθοι για το 1821

1. Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας δεν υπήρξαν βίαιοι εξισλαμισμοί στη μετέπειτα ελληνική επικράτεια. Οι Οθωμανοί, εφόσον οι υπόδουλοι λαοί κατέβαλλαν κανονικά τους φόρους που τους αναλογούσαν, δεν ασχολούνταν ιδιαίτερα με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις τους. Οι μαζικοί εξισλαμισμοί που παρατηρούνται στα Βαλκάνια (Βοσνία, Αλβανία κ.λπ.) έγιναν, κατά κανόνα, με τη θέληση εκείνων που αλλαξοπίστησαν, και ειδικότερα με σκοπό να έχουν καλύτερες σχέσεις με τον κατακτητή και να συμμετέχουν από καλύτερη θέση στη νομή και άσκηση της εξουσίας.

2.. H επάνδρωση των Γενιτσάρων, από ένα χρονικό σημείο και έπειτα τουλάχιστον, δεν γινόταν βιαίως, μέσω «παιδομαζώματος». Αντίθετα μάλιστα, όσο το σώμα αυτό αποκτούσε εξέχουσα θέση στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, αρκετοί γονείς προσπαθούσαν να εξασφαλίσουν τη «σταδιοδρομία» των παιδιών τους μέσω της κατάταξής τους στους Γενίτσαρους.

3. Ουδέποτε κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας υπήρξε - ή συνέτρεχε λόγος να υπάρξει - «κρυφό σχολείο», όπως τουλάχιστον αυτό έχει καταγραφεί στο εθνικό συλλογικό ασυνείδητο. Οποιος ήθελε μπορούσε να μάθει ελληνικά, σερβικά, βουλγαρικά κ.ο.κ. χωρίς να παρενοχλείται από τους κατακτητές, οι οποίοι - επαναλαμβάνω - ενδιαφέρονταν πρωτίστως, αν όχι σχεδόν αποκλειστικά, για την ομαλή καταβολή των κάθε είδους φόρων προς τον σουλτάνο.

4. Ο ρόλος της Εκκλησίας καθ' όλη αυτή την περίοδο υπήρξε τουλάχιστον αμφιλεγόμενος, αν όχι και αρνητικός σε αρκετές περιπτώσεις (προσοχή: της Εκκλησίας, όχι της θρησκείας). Τα παραδείγματα, πολλά και γνωστά, ξεκινούν από τους ανθενωτικούς της εποχής της Αλωσης και φθάνουν ως τις παραμονές του 1821, με τον λυσσαλέο πόλεμο κατά των οπαδών του Διαφωτισμού, των Φιλικών κ.λπ.

5. H εξέγερση που άρχισε το 1821 είχε ουσιαστικά κατασταλεί (μόνο μικρές εστίες αντίστασης απέμεναν, οι οποίες ήταν θέμα χρόνου να σβήσουν και αυτές), όταν τον Ιούλιο του 1827 οι Αγγλοι, οι Γάλλοι και οι Ρώσοι αποφάσισαν να δημιουργηθεί ελληνικό κράτος, με αποτέλεσμα να ακολουθήσει λίγους μήνες μετά η Ναυμαχία του Ναυαρίνου.

6. Μπορεί αυτό να μην αρέσει διόλου σε ορισμένους και να μην ταιριάζει με την εθνική μας μυθολογία, αλλά στους «δόλιους», «αναξιόπιστους» κ.ο.κ. Συμμάχους οφείλει, λοιπόν, εν πολλοίς η Ελλάδα την ανεξαρτησία της και την κρατική της (προσοχή: όχι την εθνική) υπόσταση. Οι ίδιοι αυτοί Σύμμαχοι, με την ίδια ή διευρυμένη «σύνθεση», ήταν επίσης εκείνοι που - και για δικούς τους βέβαια λόγους, αλλά το γεγονός παραμένει - προσέφεραν στην Ελλάδα τη Θεσσαλία το 1881, απέτρεψαν την προέλαση των Τούρκων προς την Αθήνα το 1897, έβαλαν την υπογραφή τους στη Συνθήκη των Σεβρών το 1920.

7. Στον ένοπλο αγώνα κατά των Τούρκων μετείχαν ποικίλων εθνικών προελεύσεων κάτοικοι του ευρύτερου γεωγραφικού χώρου, των οποίων η εθνική συνείδηση βρισκόταν εν πολλοίς στο στάδιο της διαμόρφωσης. Τόσο ο «Θούριος» του Ρήγα, με τις αναφορές του στο πλήθος των υπόδουλων στους Οθωμανούς εθνοτήτων, όσο και η καταγωγή αρκετών πρωταγωνιστών της Επανάστασης (Αρβανίτες της Υδρας και των Σπετσών, Σουλιώτες, Βλάχοι, σλαβόφωνοι κ.ά.) βεβαιώνουν «του λόγου το ασφαλές».

8. Και πάλι όχι επειδή οι Σύμμαχοι είναι εξ ορισμού «φιλέλληνες» ή «μεγαλόψυχοι», αλλά επειδή η χώρα ευτύχησε να ακολουθήσει τότε πολιτική σωστών συμμαχιών και ανοιχτών οριζόντων (αντί να παίξει τον ρόλο της μικρής «ανάδελφης» που κάθεται και κλαίει), η Ελλάδα υπήρξε η μεγάλη ευνοημένη από τη «μοιρασιά» στα Βαλκάνια μεταξύ 1910 και 1920. Ετσι η Θεσσαλονίκη έγινε «συμπρωτεύουσα» της Ελλάδας, αν και το 1912 ο πληθυσμός τής πόλης περιλάμβανε περίπου 40% Εβραίους, 25% Τούρκους, 20% Ελληνες και 15% άλλους.

9. Οταν μιλάμε συνεχώς και με τόση ευκολία για «χαμένες πατρίδες», καλό θα είναι να μην ξεχνάμε πως «χαμένες πατρίδες» υπάρχουν για όλους εκείνους τους οποίους αφορούσε η ανταλλαγή πληθυσμών, και όχι μόνο για τους Ελληνες. Χρήσιμη, από αυτή την άποψη, θα ήταν και η παράθεση ορισμένων στοιχείων που συστηματικά αγνοούμε ή αποσιωπούμε, όπως ότι στα τέλη του 19ου αιώνα στο Ρέθυμνο οι μουσουλμάνοι ήταν περισσότεροι από τους χριστιανούς, ότι τα Γιαννιτσά ήταν μία από τις ιερές πόλεις των Τούρκων ή ότι το 1913 ο ελληνικός πληθυσμός του Κιλκίς ήταν λιγότερο από 5%!

10. Τέλος, όταν γίνεται λόγος για την εκδίωξη των ελληνικών πληθυσμών από την «προαιώνια κοιτίδα» τους Μικρά Ασία, μπορεί το σχήμα αυτό να χαϊδεύει τα αφτιά των κάθε λογής «ελληνόψυχων» και «πατριδολάγνων», αλλά - δυστυχώς και πάλι γι' αυτούς - η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Με εξαίρεση ορισμένους συμπαγείς ελληνικούς πληθυσμούς, κυρίως στον Πόντο και στην Καππαδοκία, οι περισσότεροι από τους Ελληνες που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν κάτω από δραματικές συνθήκες τη Μικρά Ασία το 1922-23 ήταν οικογένειες που, αναζητώντας καλύτερη τύχη, είχαν μεταναστεύσει εκεί από την ηπειρωτική Ελλάδα και από τα νησιά του Αιγαίου κατά τον 19ο αιώνα.

10 Myths about 1821

1. During the Turkish occupation of Greece there where no violent religious conversions. The Ottomans didn't bother with the religious beliefs of the nations they had conquered, as long as they paid their taxes. The mass religious conversions that happened in the Balkans (Bosnia, Albania, etc) were made with the consent of those that were converted, in order to build better relations with the conqueror and participate in governing matters.

2. After a while, the recruitment of the Janissaries was not made by gathering them violently at a young age. On the contrary, many Greek parents were trying to enlist their children on this force, because it was gaining a lot of recognition in the Ottoman Empire.

3. There never was a "hidden school" during the Ottoman occupation of Greece and there never was a reason for one to exist. Anyone could learn Greek, Serbian, Bulgarian, etc without being harassed by the conqueror who was mainly interested in collecting the taxes.

4. The role of the Church throughout the occupation was dubious to say the least if not negative for the Greeks. There are many examples for that, starting from the Fall of Constantinople in 1453 and ending in 1821, just before the uprising. 

5. The revolt that started in 1821 was actually repressed (only some small groups were fighting and it was only a matter of time until they were repressed as well), when in July 1827, the English, the French and the Russians decided to form a "Greek state" resulting the the Battle of Navarino a few months later.

6. This might displease a lot of people and not match the "Greek mythology", but Greece owes it's independence and the presence of a state (not a nation though) to the "plotting", "untrustworthy" Allies. The same Allies, with the same "formation" were the ones who -for their own reasons- offered Thessaly to Greece in 1881, stopped the Turkish invasion in Athens in 1897 and signed the Treaty of Sèvres in 1920.

7. Many people of different national origin and without a "national conscience" participated in the armed struggle against the Turks. This is proven by both the "Thourios" of Rigas, which mentions the nations occupied by the Turks, as well as the origin of many who took a leading place in the revolt (Arvanites of Hydra and Spetses, Souliotes, Vlachs, Slavs, etc)

8. Greece was greatly benefited from the "split" in the Balkans between 1910 and 1920, due to the fact that it made alliances (instead of crying over lost territories). This made Thessaloniki the co-capital of Greece, even if in 1912 it's population was 40% Jews, 25% Turks, 20% Greeks and 15% others.

9. When we speak of "lost homelands" we must remember that these exist for other people as well, not only Greeks. For example, in the end of the 19th Century, in Rethymno the Muslims were more than the Christians, Giannitsa was one of the sacred cities of the Turks and in 1913 the Greek population of Kilkis was less that 5%.

10. Finally, when we speak of ripping the Greek population out of their "ancestral home", Asia Minor, it might sound good to "homecountrylovers" and "greeksoulwarriors" but -unfortunately for them- the reality is very different. Except from Pontos and Kappadokia, where the Greek population was a bit more dense, most Greeks that had to leave Asia Minor during 1922-23 were families who, in search of a better future, had migrated there from northern Greece and the Aegean islands during the 19th Century.

More to come...

Μέρος ΙΙΙ: 22 Μαρτίου 1829, Υπόδουλη Ανεξαρτησία - 

Part ΙΙI: 22nd March 1829, Enslaved Independence

22 Μαρτίου 1829, Υπόδουλη Ανεξαρτησία 

1829 – Οι τρεις Δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία) στις οποίες δικαιωματικά ανήκε το προτεκτοράτο της Ελλάδας, αφού αυτοί συνθηκολόγησαν με τους Τούρκους για την απελευθέρωση, θέτουν τα νέα του σύνορα. Το πρωτόκολλο του Λονδίνου (γνωστό και ως πρωτόκολλο της ανεξαρτησίας του Ελληνικού κράτους εκτός της Κρήτης) ήταν στην πραγματικότητα ένα ψευδές σκεύασμα αιώνιας υποδούλωσης της Ελλάδας μέσω δανείων, όρους τους οποίους οι κάτοικοι της χώρας ευχαρίστως δέχτηκαν και φυλάκιζαν όποιον διαφωνούσε ακόμα και τους αγωνιστές της “επανάστασης” του 1821. Εκτός από την αιώνια και άνευ όρων υποδούλωση, η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει και Άγγλο Βασιλιά, ορισμένο από τις ξένες Δυνάμεις.

1832 - Ορίζεται το Βασίλειο της Ελλάδας
1864 - Η Αγγλία παραχωρεί το Ιόνιο
1881 - Οι Οθωμανοί παραχωρούν τη Θεσσαλία
1913 - Παραχώρηση του Αιγαίου και την Νότιας Μακεδονίας
1923 - H Βουλγαρία παραχωρεί τη Δυτική Θράκη
1920 - Παραχωρείται η Ανατολική Θράκη και η Μικρά Ασία, που χάθηκαν το 1923 με τη Συνθήκη της Λωζάνης
1947 - Η Ιταλία παραχωρεί τα Δωδεκάνησα

22nd March 1829, Enslaved Independence

1829 – The three Allied Forces (England, France, Russia), to which the greek protectorate rightfully belong to since they were the ones that made pacts with the Turks for it's release, are setting it's new borders. The London protocol (also known as the protocol of Greek Independence, besides Crete) was in fact a false document, made in order to enslave Greece eternally through loans, a term which the Greeks happily accepted and jailed all those who disagreed, including those who fought in the "revolution" of 1821. Except the eternal and without terms enslavement, Greece should also have a foreign King, appointed by the Allied Forces.

1832 - Definition of the Kingdom of Greece
1864 - England gives the Ionian Sea
1881 - The Ottomans give Thessaly
1913 - The Aegean and Southern Macedonia are given
1923 - Bulgaria gives Western Thrace

1920 - Eastern Thrace and Asia Minor are given but lost in 1923 with the Treaty of Lausanne
1947 - Italy gives the Dodecanese

More to come...

Μέρος ΙV: Μεγάλοι Ανθέλληνες κατά την Τουρκοκρατία - 

Part ΙV: Great Anthellenes during the Ottoman occupation

Μεγάλοι Ανθέλληνες κατά την Τουρκοκρατία

Γεννάδιος Σχολάριος

Τα προνόμια (Άχτι-ναμέ) που παραχώρησε ο Σουλτάνος Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής στον Πατριάρχη Γεννάδιο Σχολάριο, τον πρώτο μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους:

1. Μηδείς μηδόλως αυτόν ενοχλείτω ή αντιτεινέτω, αλλ'έστω αναίτιος και αφορολόγητος από παντός εναντίου και τέλους και δόσεων ελεύθερος έστω και αυτός και οι μετ'αυτόν πατριάρχαι εις τον αιώνα.

2. Πάντες οι υποτεταγμένοι αυτώ επίσκοποι μενέτωσαν πάντοτε ελέυθεροι πάσης φορολογίας.

3. Πάντες οι Χριστιανοί εχέτωσαν ασφαλείς τας εαυτών εκκλησίας μηδέποτε επί ουδεμιά προφάσει εις οθωμανικά προσκυνήματα μεταβαλλομένας.

4. Τελέσθωσαν ελευθέρως οι γάμοι και αι κηδείαι και πάσαι αι λοιπαί χριστιανικαί συνήθειαι.

5. Εορταζέτωσαν οι Χριστιανοί το Πάσχα (και πάσας τας λοιπάς αυτών εορτάς) μετά πάσης ελευθερίας και της συνήθους παρατάξεως τρεις όλας ημέρας καθ'ας και αι Πύλαι του τείχους του Φαναρίου μενέτωσαν δι'όλης της νυκτός ηνεωγμέναι.

(Με άλλα λόγια, αυτό που ενδιέφερε τους Οθωμανούς ήταν να εισπράττουν τους φόρους και να μην έχουν χρεή οι ραγιάδες προς την Πύλη. Κατά τα άλλα ήταν ελεύθεροι να πιστεύουν σε ό,τι θέλουν, προστατευμένοι δια νόμου από βίαιο εξισλαμισμό, ελεύθεροι να τελούν τα θρησκευτικά τους μυστήρια και τις εορτές.)

Άγιος Κοσμάς Αιτωλός

ΔΙΔΑΧΗ Γ´: Ἡ δουλεία τοῦ Γένους

Τριακόσιους χρόνους μετὰ τὴν Ἀνάστασιν τοῦ Χριστοῦ μᾶς ἔστειλεν ὁ Θεὸς τὸν ἅγιον Κωνσταντῖνον καὶ ἐστερέωσε βασίλειον χριστιανικόν· καὶ τὸ εἶχαν χριστιανοὶ τὸ βασίλειον 1150 χρόνους. Ὕστερον τὸ ἐσήκωσεν ὁ Θεὸς ἀπὸ τοὺς χριστιανοὺς καὶ ἔφερε τὸν Τοῦρκον καὶ τοῦ τὸ ἔδωσε διὰ ἰδικόν μας καλόν, καὶ τὸ ἔχει ὁ Τοῦρκος 320 χρόνους. Καὶ διατὶ ἔφερεν ὁ Θεὸς τὸν Τοῦρκον καὶ δὲν ἔφερεν ἄλλο γένος; Διὰ ἰδικόν μας συμφέρον· διότι τὰ ἄλλα ἔθνη θὰ μᾶς ἔβλαπτον εἰς τὴν πίστιν, ὁ δὲ Τοῦρκος ἄσπρα ἅμα τοῦ δώσῃς κάμνεις ὅ,τι θέλεις.

(Ο καλός θεούλης μας έστειλε τους Τούρκους "για το καλό μας", διότι αν έστελνε άλλο γένος "θα μας έβλαπταν την πίστη", ενώ "αν στον Τούρκο δώσεις χρήματα σε αφήνει να κάνεις ό,τι θέλεις". Αυτά λέει ο "άγιος" Κοσμάς ο Αιτωλός, ο οποίος έζησε το 1714-1779, μια εποχή, όπως λέγεται, "έντονων εξισλαμισμών" και "κρυφών σχολειών")

Λουκάς Νοταράς (Μέγας Δουξ της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας)

"Κρειττότερον εστίν ειδέναι εν μεση τη πόλει φακιόλιον βασιλεύον Τούρκων ή καλύπτραν Λατινικήν"

(καλύτερα Τούρκικο φέσι παρά καλύπτρα Λατινική)

Μέγας Δούκας της Ρωμανίας, κάτι σαν σημερινός πρωυπουργός και φυσικά φιλότουρκος ο Λουκάς Νοταράς. Σαν τον φίλο του μοναχό Κουρτέση (δάσκαλος του Μωάμεθ του Β' για την εκμάθηση της ελληνικής) τον λεγόμενο Γεννάδιο Σχολάριο και ορκισμένο εχθρό του πολυθεϊστή φιλοσόφου Γεώργιου Πλήθωνος Γεμιστού. Αυτοί οργάνωσαν την παράδοση παραλαβή της λεγόμενης βασιλεύουσας στους Οθωμανούς και αυτό αποδεικνύεται πρωτίστως από τις θέσεις και τα αξιώματα που παραχώρησαν άμεσα οι νέοι αφέντες σε όλους τους.

Great Anthellenes during the Ottoman occupation

Gennadios Sholarios

Mehmed II gave the Patriarch Gennadios Sholarios many benefits immediately after the Ottoman invasion and the Fall of Constantinople. 

1. Μηδείς μηδόλως αυτόν ενοχλείτω ή αντιτεινέτω, αλλ'έστω αναίτιος και αφορολόγητος από παντός εναντίου και τέλους και δόσεων ελεύθερος έστω και αυτός και οι μετ'αυτόν πατριάρχαι εις τον αιώνα.

2. Πάντες οι υποτεταγμένοι αυτώ επίσκοποι μενέτωσαν πάντοτε ελέυθεροι πάσης φορολογίας.

3. Πάντες οι Χριστιανοί εχέτωσαν ασφαλείς τας εαυτών εκκλησίας μηδέποτε επί ουδεμιά προφάσει εις οθωμανικά προσκυνήματα μεταβαλλομένας.

4. Τελέσθωσαν ελευθέρως οι γάμοι και αι κηδείαι και πάσαι αι λοιπαί χριστιανικαί συνήθειαι.

5. Εορταζέτωσαν οι Χριστιανοί το Πάσχα (και πάσας τας λοιπάς αυτών εορτάς) μετά πάσης ελευθερίας και της συνήθους παρατάξεως τρεις όλας ημέρας καθ'ας και αι Πύλαι του τείχους του Φαναρίου μενέτωσαν δι'όλης της νυκτός ηνεωγμέναι.

(In other words, what the Ottomans wanted was to collect the taxes and that no ragias (=non muslim resident of Turkey) had a debt. Everyone was free to believe whatever he wanted, protected by law from a violent islamization and free to celebrate all religious mysteries and holidays.)

Saint Cosmas of Aetolia

ΔΙΔΑΧΗ Γ´: Ἡ δουλεία τοῦ Γένους

Τριακόσιους χρόνους μετὰ τὴν Ἀνάστασιν τοῦ Χριστοῦ μᾶς ἔστειλεν ὁ Θεὸς τὸν ἅγιον Κωνσταντῖνον καὶ ἐστερέωσε βασίλειον χριστιανικόν· καὶ τὸ εἶχαν χριστιανοὶ τὸ βασίλειον 1150 χρόνους. Ὕστερον τὸ ἐσήκωσεν ὁ Θεὸς ἀπὸ τοὺς χριστιανοὺς καὶ ἔφερε τὸν Τοῦρκον καὶ τοῦ τὸ ἔδωσε διὰ ἰδικόν μας καλόν, καὶ τὸ ἔχει ὁ Τοῦρκος 320 χρόνους. Καὶ διατὶ ἔφερεν ὁ Θεὸς τὸν Τοῦρκον καὶ δὲν ἔφερεν ἄλλο γένος; Διὰ ἰδικόν μας συμφέρον· διότι τὰ ἄλλα ἔθνη θὰ μᾶς ἔβλαπτον εἰς τὴν πίστιν, ὁ δὲ Τοῦρκος ἄσπρα ἅμα τοῦ δώσῃς κάμνεις ὅ,τι θέλεις.

(The good lord send the Turks over "for our own good", because if he sent another nation they would "harm our beliefs", but "if you give the Turks their money, you can do whatever you want". This is what Saint Cosmas of Aetolia said, someone who lived between 1714-1779, an era of "intense islamization" and "hidden schools".)

Loukas Notaras (Grand Duke of the Byzantine Empire)

"Κρειττότερον εστίν ειδέναι εν μεση τη πόλει φακιόλιον βασιλεύον Τούρκων ή καλύπτραν Λατινικήν"

(It's better to have the Turkish fez, than a Latin hat)

Grand Duke of the Roman Empire, something like today's prime minister, Loukas Notaras was of course a friend of the Turks. Much like his friend monk Kourtesis (teacher of Greek to Mehmed II) the so called, Gennadios Sholarios and sworn enemy of the polytheist philosopher Gemistus Pletho. They were the ones that arranged the delivery of the so called Reigning City (Istanbul) to the Ottomans and this is mainly proven from the positions and benefits that their new masters instantly gave them.

More to come...

Μέρος V: Μεγάλοι Ανθέλληνες κατά "Επανάσταση του 1821" - 

Part V: Great Anthellenes during the "Revolution of 1821"

Μέρος V: Μεγάλοι Ανθέλληνες κατά "Επανάσταση του 1821"

Παλαιών Πατρών Γερμανός

Συμπατριώτης και ανιψιός του Γρηγορίου Ε'. Καθησύχαζε τους χριστιανούς, κέρδισε την εμπιστοσύνη ραγιάδων και Τούρκων. Αρνητικός για την "επανάσταση". Κατόπιν εξαναγκασμού δίνει συγκατάθεση. Αντίθετος στον Παπαφλέσσα και τον Κολοκοτρώνη φοβούμενος τους απείθαρχους στρατιωτικούς, χάνει την ελληνική εμπιστοσύνη. Κυκλοφορεί ψευδής είδηση (Le Constitutionnel, 6 Ιουνίου 1821) ότι στις 25 Μαρτιού του 1821 ύψωσε τη σημαία και κήρυξε την έναρξη της επανάστασης στην Αγ. Λαύρα. Στα απομνημονεύματά του δεν αναφέρει τελετή δοξολογίας στην Αγ. Λαύρα. Το 1822 προσπαθεί να συναντήσει τον Πάπα, τον Λόρδο Στάνχωπ, τον τραπεζίτη Μπλάγχιαρ κι άλλους για δάνειο. Το 1825 συλλαμβάνεται από τους Έλληνες, βασανίζεται και πεθαίνει από εξανθηματικό τύφο. Στα απομνημονεύματα επικρίνει τον επίσκοπο Χ/πόλεως, τους Μανιάτες, τον Παπαφλέσσα και το Εκτελεστικό.

Πατριάρχης Καλλίνικος Ε'

Το 1805 εξέδωσε αφορισμό για τους Κλέφτες. Σπεύδει (όχι για πρώτη φορά "πολλούς υψηλούς προσκυνητούς ορισμούς και υψηλά φερμάνια εξαπέστειλα κατά διάφορους καιρούς"), να καλέσει τις άρχουσες τάξεις τις Πελοποννήσου να προνοήσουν "δια την ησυχίαν και καλήν κατάστασιν όλων των υπήκοων και πιστών ραγιάδων", τηρώντας "απαρασάλευτα όσα προστάζενται" με "μεγάλην δουλικήν κλίσιν" και να "εμποδίζουν με κάθε τρόπον και με όλης τους την δύναμιν κάθε κίνημα". Καλούνται "χωρίς αργοπορίαν να πιάνουσι τους τοιούτους κλέπτας και να τους δίδωσι εις τον βοϊδονδαν και ζαπίτης και εις τους αγιάννηδες, από τους οποίους να αποστέλλωνται εις τον μόρα βάλη πασιά εφέντη μας, δια να λάβωσι κατά νόμους τα επίχειρα της κακίας των". Αν δεν καταφέρουν να καταλαγιάσουν τον "δικαιότατον θυμόν του φιλόπτωχου, φιλοδίκαιου, υψηλού δοβλετίου", αγνόηση απ'την "υψηλήν απόφασιν και προσταγήν", θα επιφέρει "χαλεπώτατα παιδευτήρια" και "πικρόν θάνατον της ζωής" τους.

Πατριάρχης Γρηγόριος Ε' (και άλλοι μύθοι)

Αφόρισε επανάσταση, Ρήγα, Σούτσο, Υψηλάντη, όλους τους χριστιανούς της Αυτοκρατορίας με υποταγή στην "συνήθη καλοκαγαθία του σουλτάνου". Στις 10 Απριλίου 1821 απαγχονίστηκε, ως ανίκανος υπάλληλος, επειδή δεν απέτρεψε την εξέγερση. Ο μύθος με την Αγ. Λαύρα, τον Π.Π. Γερμανό, τα παλικάρια να ορκίζονται, το λάβαρο (μεταγενέστερη κατασκευή) και την 25η Μαρτίου (για να συμπέσουν με τον "Ευαγγελισμό της Θεοτόκου") εμφανίζει ψευδώς την εκκλησία ως συνιδρύτρια της Ελλάδας, ενώ αποτελούσε το κυριότερο στήριγμα των Οθωμανών, βραχίονα ιδεολογίας και φορολογίας στους θρησκόληπτους ραγιάδες. Το ίδιο και το ανιστόρητο χωρατό του κρυφού σχολειού. Πίνακες (μηδενικής ιστορικής αξίας, σαν το "Κρυφό Σχολειό" του Γύζη), κελάρια μοναστηριών, το (φράγκικο) τραγουδάκι "Φεγγαράκι μου λαμπρό", συνεχής επανάληψη λογύδριων παπάδων ή δασκάλων.

Part V: Great Anthellenes during the "Revolution of 1821"

Germanos III of Old Patras

He made sure that no Christian revolted against the Turks. He gained both the trust of the Christians and of the Turks. He was against the revolution and he was forced to give his consent. Never liked Papaflessas, Kolokotronis or any other military men. He finally lost the Greek trust. Some false news start to circulate (Le Constitutionnel, 6th June 1821) that in 25th March 1821 he initiated the revolution in Agia Lavra. In his autobiography he never mentions anything about that. In 1822 he begs the Pope, Lord Stanhope, and bankers for a loan. In 1825 he is arrested by the Greeks, tortured and finally dies from typhus. In his autobiography he criticizes the reverend of Christianoupoli, Maniots, Papaflessas, and the High Jury.

Patriarch Callinicus V

In 1805 he issued a warning against the Klefts. This was one of the many warnings that he issued against them. He sent it out to all the ruling class of Peloponnese. 

Patriarch Gregory V (and other myths)

He issued and aphorism against the revolution, Rigas, Soutsos, Ypsilantis, and all the Christians of the Ottoman Empire after the Sultan demanded it. On April 10th, 1821 he was hanged, as an unworthy employee, because after all he failed to stop the revolution. The myth with Ag. Lavra, German III of Old Patras, the fighters that take an oath under the banner (which was invented much later) and the 25th of March (to match the "Evangelismos of Theotokos", a Christian holiday) falsely indicates that the church was a co-founder of Greece, while it was main supporter of the Ottomans, the one who imposed the ideology and the taxation in the religious ragiades (=non muslim residents of Turkey). The same goes for the joke of the "hidden schools". Paintings of zero historical value, monastery cellars, the frankish song "Feggaraki mou lampro" and a constant repeat of speeches from priests and teachers.

More to come...

Μέρος VI: Η τύχη των αγωνιστών του 1821 - 

Part VΙ: The fate of the fighters of 1821

Η τύχη των αγωνιστών του 1821

Νικηταράς Σταματελόπουλος (Τουρκοφάγος)

Η ελληνική κυβέρνηση τον συνέλαβε και τον καταδίκασε. Στη φυλακή βασανίστηκε, ασθένησε και τυφλώθηκε. Η κυβέρνηση του αρνήθηκε σύνταξη και του έδωσε "άδεια ζητιάνου". Πέθανε ως φτωχός και ξεχασμένος ζητιάνος.

Οδυσσέας Ανδρούτσος

Φυλακίστηκε και βασανίστηκε μέχρι θανάτου, με εντολή του Γκούρα, πρωτοπαλίκαρου του Ανδρούτσου. Ύστερα γκρέμισαν το σώμα του από την Ακρόπολη και διέδωσαν ότι πήγε να δραπετεύσει, αλλά το σχοινί του κόπηκε και έτσι σκοτώθηκε.

Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα

Ξόδεψε όλη την περιουσία της για τον αγώνα. Η ελληνική κυβέρνηση την συνέλαβε και την εξόρισε. Εν τέλει σκοτώθηκε από Έλληνα σε μια συμπλοκή. Κανείς δε διώχθηκε ποτέ για την εν ψυχρώ δολοφονία της.

Μαντώ Μαυρογένους

Ξόδεψε όλη την περιουσία της για τον αγώνα. Το ελληνικό κράτος το οποίο φτιάχτηκε κυρίως από τα χρήματά της, την καταδίωξε, της έβαλε φωτιά στο σπίτι, έστειλε ομάδα να σβήσει τη φωτιά και να κάνει πλιάτσικο στο σπίτι της και δεν της έβγαλε σύνταξη. Ύστερα πήρε σπίτι με δημοπρασία, την οποία ακύρωσε η κυβέρνηση με αποτέλεσμα να χάσει το σπίτι. Πέθανε στην Πάρο φτωχιά και λησμονημένη.

The fate of the fighters of 1821

Nikitaras Stamatelopoulos (Turkeater)

The Greek government arrested him and convicted him. When in jail, he was tortured, got sick and went blind. The government denied him a pension and gave him a "beggars permit". He died as a poor and forgotten beggar.

Odysseas Androutsos

Jailed and tortured to death, after Gouras, his main fighter, ordered it. Afterwards they threw his body of the Acropolis and spread the rumour that he was killed when his rope was broken while trying to escape.

Laskarina Bouboulina

Spent all her fortune for the fight. The Greek government jailed her and exiled her. In the end he was killed by a Greek during a quarrel. No one was ever charged for her cold blooded murder.

Manto Mavrogenous

Spent all her fortune for the fight. The Greek state, which was mainly built on her fortune, chased her, set her house on fire, sent a team to put out the fire and steal everything from her house and never issued a pension for her. Afterwards she bought a home from an auction, which auction was cancelled from the Greek state resulting in her losing the house. She died in Paros, poor and forgotten.

More to come...

Μέρος VI: Μύθοι του 1821 - 

Part VΙ: Myths of 1821

Μύθοι του 1821

Τι έγινε στις 25 Μαρτίου 1821; Τίποτα.

Διαβάστε μια οποιαδήποτε ιστορία της Επανάστασης, ακόμα και μία από τις θεωρούμενες «συντηρητικές» (Τρικούπης, Κόκκινος, Εκδοτική Αθηνών κ.λπ.) ή ανατρέξτε σε απομνημονεύματα αγωνιστών. Θα δείτε πολύ εύκολα ότι:

Στις 24 του Φλεβάρη ξεκινάει η επανάσταση στη Μολδαβία και στη Βλαχία

Στις 16 του Μάρτη ο Νίκος Σολιώτης χτυπάει πρώτος τους Τούρκους στην Ελλάδα, στο Αγρίδι (κοντά στην Ακράτα)

Στις 17 του Μάρτη αποφασίζεται η εξέγερση στη Μάνη

Στις 21 του Μάρτη αρχίζει η εξέγερση στα Καλάβρυτα

Στις 21 του Μάρτη πετυχαίνει η επανάσταση στην Πάτρα

Στις 22 του Μάρτη ο Δυσσέας (sic) Αντρούτσος γράφει στους Γαλαξ(ε)ιδιώτες ένα περίφημο γράμμα παρακίνησης σε εξέγερση

Στις 23 του Μάρτη εδραιώνεται η επανάσταση στην Καλαμάτα κ.λπ., κ.λπ.

Όλα αυτά πριν την 25η Μαρτίου. Ειδικά ο Παλαιών Πατρών (Π.Π.) Γερμανός στ’ Απομνημονεύματά του γράφει ότι στις 25 του Μάρτη ήταν στην Πάτρα. Στην ίδια πόλη ευλόγησε τους αγωνιστές τον επόμενο μήνα σε μια πλατεία. Λέτε να μην έβαλε στ’ Απομνημονεύματά του αυτό που, αν είχε συμβεί, θα ήταν η σημαντικότερη μέρα της ζωής του;

Ποια ήταν παλιότερα η εθνική μας επέτειος; Μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους, και επί δεκαετίες, εθνική γιορτή της Ελλάδας ήταν η Πρωτοχρονιά, γιατί την 1η του Γενάρη 1822 ψηφίστηκε το πρώτο Σύνταγμα της χώρας («Προσωρινόν Πολίτευμα της Ελλάδος») και ξεκίνησε η νομική ύπαρξη του ελληνικού κράτους.

Ο μύθος που ανακατεύει το μοναστήρι της Αγίας Λαύρας, τον εκεί ευλογούντα Π. Π. Γερμανό, τα εξιδανικευμένα ζωγραφιστά παλικάρια να ορκίζονται σε μια σημαία σχεδόν σαν τη σημερινή, το λάβαρο (πολύ μεταγενέστερη κατασκευή) και την 25η Μαρτίου (ώστε όλα να συμπέσουν με τον «Ευαγγελισμό της Θεοτόκου») είναι πολύ μεταγενέστερος και αποσκοπεί στο να εμφανίσει την ορθόδοξη εκκλησία ως συνιδρύτρια της νέας Ελλάδας.

Την εκκλησία που αποτελούσε το κυριότερο στήριγμα της οθωμανικής εξουσίας, βραχίονα ιδεολογικής πυγμής και φορολογικής επιβολής στους θρησκόληπτους ραγιάδες. Την εκκλησία που αφόρισε τον Ρήγα, τους κλέφτες συλλήβδην το 1806, τον Σούτσο, τον Υψηλάντη και τόσους άλλους το 1821, γιατί τόλμησαν ν’ αμφισβητήσουν την εξουσία του Σουλτάνου και του ανώτατου ορθόδοξου κρατικού υπαλλήλλου του, του εκάστοτε Πατριάρχη.

Εξάλλου, ο απαγχονισμός του Γρηγορίου Ε΄ δεν μπορεί να γίνει κολυμπήθρα του Σιλωάμ και να συγκαλύψει την ανθελληνική δράση του, διότι η οθωμανική εξουσία τον σκότωσε ακριβώς ως ανίκανο κρατικό υπάλληλο, επειδή δεν μπόρεσε ν’ αποτρέψει την εξέγερση.

Στην ίδια φιλοεκκλησιαστική, πεποιημένη γραμμή είναι το ανιστόρητο χωρατό του κρυφού σχολειού. Ευφάνταστοι ζωγραφικοί πίνακες (πιθανώς μεγάλης καλλιτεχνικής, αλλά μηδενικής ιστορικής αξίας, σαν το «Κρυφό σχολείο» του Γύζη), αθώα κελάρια μοναστηριών, το (φράγκικης μελωδίας) τραγουδάκι «Φεγγαράκι μου λαμπρό», ανιστόρητοι πανηγυρικοί λόγοι παπάδων ή δασκάλων και, ιδίως, συνεχής «παραδοσιακή» επανάληψη: αυτά είναι τα στηρίγματα της 25ης Μαρτίου 1821 και του κρυφού σχολειού.

Αλλά πρόκειται για μύθους, ορισμένης μάλιστα χάλκευσης, όχι για ιστορία. Κι όποιος ξεκινήσει να ψάχνει, μετά δεν σταματάει. Διαβάζει «Ελληνική Νομαρχία», Φωτάκο, Κοραή, Κοντογιώργη, Αγγέλου, Πετρόπουλο κ.λπ.

Τι έγινε λοιπόν στις 25 Μαρτίου του 1821; Τίποτα.

Myths of 1821

What happened on March 25th, 1821? Nothing

Read any story regarding the Greek Revolution, even one of the "conservative" ones (Trikoupis, Kokkinos, Ekdotiki Athinon, etc) or books of the memories and autobiographies of fighters. You'll see that: 

On the 24th of February the revolt starts at Moldova and Vlachia.

On the 16th of March, Nikos Soliotis hits the Turks first in Agridi (close to Akrata)

On the 17th of March the revolt starts in Mani

On the 21st of March the revolt starts at Kalavryta

On the 21st of March the revolt wins at Patra

On the 22nd of March, Odysseas Androutsos writes a letter to the people of Galaxidi, urging them to revolt 

On the 23rd of March the revolt settles at Kalamata, etc

All these before March 25th. Germanos III of Old Patras writes in his memorials, that on the 25th of March he was in Patra, where he blessed the fighters in a Square. You think he'd forget?

Which was the first "Greek independence day"? After the Greek stat was founded and for decades after that, it was New Years Eve, because on January 1st 1822 the Greek Constitution was signed, and the Greek State started to exist officially. Everything else is a myth which aims to show the betraying Church, as a co-founder of the new Greek State.

So, what happened on March 25th 1821? Nothing.

------------------------------------------------------

Τα δάνεια.

Τα 2 πρώτα δάνεια συνάφθηκαν στη Αγγλία. Το πρώτο το 1824 αξίας 800.000 λιρών κι απ αυτό πήραμε το ποσό των 348.000 λιρών.Το δεύτερο ήταν 2.000.000 λιρών κι απ αυτό πήραμε το ποσό των 572.000 λιρών (πάρτι τοκογλυφίας). Κι απ αυτές όμως τις 920.000 λίρες που δανειστήκαμε κάτι λιγοστές έφθασαν στον τόπο, οι περισσότερες φαγώθηκαν απο τους ναυπηγούς της Αγγλίας και της Αμερικής και το λόρδο Κόχραν. Το 1854 για τα 2 αυτά δάνεια χρωστούσαμε στους Εγγλέζους κεφαλαιούχους 8.000.000 λίρες. Και τα 2 δάνεια όχι μόνο δεν ωφέλησαν τον αγώνα αλλά ήταν η αρχή για εμφύλιες διαμάχες, μεγάλη διαφθορά, αναρχία και εξάρτηση της χώρας από την Αγγλία.Ο Γερμανός Ιστορικός Γερβινος έγραψε: Ακόμη και αν ήταν σωστές οι κατηγορίες κατά των πτωχών κλεφτών που θαμπώθηκαν απο την αιφνίδια απόκτηση χρήματος, η ατιμία τούτων θα ήταν πολύ μικρότερη από αυτήν που εκάλυψε έθνη πλούσια και πολιτισμένα, τα οποία έκλεπταν τους κλέφτες εκείνους την ώρα της αγωνίας τους.

Πολλά μπορεί να πει και να διαβάσει κανείς για το 1821. Από εγκλήματα πολέμου του Κολοκοτρώνη, μέχρι το πολυπολυτισμικό όραμα του Ρήγα και άλλων αγωνιστών τα οποία δεν πραγματοποιήθηκαν επειδή κυβερνήσεις και λαός προτίμησαν να γίνουν νεο-ραγιάδες των Μεγάλων Δυνάμεων, στις οποίες χρεώθηκαν εφ όρου ζωής, ή μάλλον ύπαρξης του ελληνικού κράτους. 

There are a lot of things that one can say and write about 1821. From war crimes of Kolokotronis to the vision of a multicultural society that Rigas and other fighters had and were never fulfilled, because governments and people chose to be enslaved once more to the Alled Forces, to whom they would be in debt forever, or as long as a Greek Nation existed. 

Οι λαοί λατρεύουν τους μύθους τους αλλά δε θεωρούν ποτέ υγιές να ξέρουν και τις αλήθειες τους. Γιορτάζουν την επανάσταση ανήμερα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, αλλά δε γνωρίζουν όμως και πότε πραγματικά έγινε το ελληνικό κράτος. Η 25η Μαρτίου, μια κατεξοχήν "επινοημένη παράδοση", κατά Χομπσμπάουμ, δεν έχει σχέση με τα παραπάνω, αλλά ο Αδαμάντιος Κοραής ήταν καλός μαρκετίστας και το πούλησε όμορφα.

Τα σκιρτήματα εθνικής εξέγερσης μπορεί να ξεκίνησαν στο Μοριά την άνοιξη του 21, αλλά την 25η Μαρτίου της χρονιάς αυτής δεν έγινε κάτι σημαντικό, αντίθετα με την άλλη εθνική γιορτή, την 28η Οκτωβρίου, όπου πραγματικά εορτάζεται κάτι που όντως έγινε (όχι ακριβώς το «ΟΧΙ» αλλά αυτό είναι άλλο θέμα). Τα κρίσιμα έπονταν δέκα χρόνια μετά το 21: το πρωτόκολλο του Λονδίνου για την ανεξαρτησία της Ελλάδας υπογράφηκε στις 3 Φλεβάρη 1830 απο τις τρεις εγγυήτριες δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία) ενώ στις 22 Ιουλίου 1832 υπεγράφη στην Κωνσταντινούπολη η Συνθήκη με τον τελικό διακανονισμό των συνόρων μεταξύ Ελλάδας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στη γραμμή Αμβρακικού - Παγασητικού. Έτσι λοιπόν έχουμε Ελλάδα που με την προσάρτηση της Δωδεκανήσου 115 χρόνια αργότερα κλείνει τον κύκλο της εδαφικής της συγκρότησης.

Αυτός ο χάρτης αυτός αξίζει μια θέση στα μυαλά όλου του λαού και κανονικά, σε ένα σωστό κράτος, πιθανόν και σε όλα τα σχολεία. Κι αυτό διότι η πλειοψηφία του λαού τα τελευταία 200 χρόνια αρέσκεται στο να μασάει όμορφα παραμύθια –εθνικά και όχι μόνο. Η αλήθεια όμως αργά ή γρήγορα πάντα βγαίνει στην επιφάνεια.

...και Καλή Λευτεριά

Η αλήθεια για το 1821 είναι πως όλοι αυτοί που το γιορτάζουν φανατικά σήμερα και προβαίνουν σε εθνικιστικές τσιρίδες και πατριωτικές στρατόκαυλες φιέστες με μερικούς τόνους από σημαιάκια να ανεμίζουν, τότε θα ήταν με το μέρος του κατακτητή και θα "καταδίκαζαν τη βία από όπου κι αν προέρχεται". Στη λαϊκή μνήμη έχει περάσει το παραμύθι πως όλοι οι Έλληνες ενωμένοι έδιωξαν τους Οθωμανούς. Η ιστορική αλήθεια όμως είναι πως η Εκκλησία ήταν ενάντια στην επανάσταση μέχρι τέλους όπου άλλαξε στάση για να καρπωθεί τα οφέλη της. Οι προεστοί/προύχοντες/δημογέροντες/κοτζαμπάσηδες, το "ελληνικό κράτος" με άλλα λόγια, ήταν υπόδουλοι ραγιάδες των Πασάδων και Αγάδων. Ο λόγος που απέτυχαν δεκάδες απόπειρες εξέγερσης πριν το 1821, ήταν επειδή τα μακριά χέρια των θρησκευτικών και μη αρχόντων, την συνέτριβαν πριν ξεκινήσει καν. Η επανάσταση του 1821 κερδήθηκε από κάτι αμόρφωτους, αγράμματους (ξεβράκωτους όπως έλεγε η Εκκλησία τότε) άπλυτους κλέφτες και αρματολούς, μαζί με τη βοήθεια ξένων μαχητών από άλλες χώρες, ξένων δανείων, ξένων φιλελλήνων, ξένων πρακτόρων και μερικούς Ελευθεροτεκτόνες Μασόνους που καθοδηγούσαν τα πράγματα. Αυτοί νίκησαν μια από τις πιο πανίσχυρες αυτοκρατορίες και το "ευχαριστώ" που πήραν από το ελληνικό κράτος το οποίο έφτιαξαν, ήταν κυνήγι, εξορίες, βασανιστήρια, φυλακίσεις, δολοφονίες και ηγέτες φυτευμένους από άλλες μεγάλες δυνάμεις, που έκοβαν και μοίραζαν τη χώρα ανάλογα με τα συμφέροντά τους, κάτι που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, 200 χρόνια μετά την "Ελευθερία".

ΠΗΓΕΣ - SOURCES

Ήρωες του 1821 - Η Αχαριστία της Πατρίδας

Το Αφιέρωμα τής «Ελεύθερης Έρευνας» στο 1821:
Πατριάρχης Γρηγόριος Ε’: Ο αφορισμός της Επανάστασης του 1821

Δέκα μικροί μύθοι για το 1821. Του Ανδρέα Παππά

Δυό φορές ξένος

Tormented by History

Salonica, City of Ghosts

Σε παράσιτα, παρατρεχάμενους και κρατικούς αξιωματικούς

Άγιος Κοσμάς Αιτωλός - Διδαχές

Πατρική Διδασκαλία - Ένα αξεπέραστο μνημείο ραγιαδισμού των «εθνομαρτύρων» ιεραρχών της Εκκλησίας

Η "αρλούμπα" για την Τριπολιτσά
Το 1821 χωρίς δάφνες και στεφάνια

«Απομνημονεύματα του Στρατηγού Ιωάννη Μακρυγιάννη»

«Η Βιογραφία του Στρατηγού Γεωργίου Καραϊσκάκη»

«Ρήγα Βελεστινλή: Απάνθισμα κειμένων»

Το άγνωστο '21, οι μισές αλήθειες και η παραχάραξη της Ιστορίας

Το 1821 και η Αλήθεια
1821 Μύθοι
Πίσω από τους μύθους της Επανάστασης του 1821
«Τι έγινε λοιπόν στις 25 Μαρτίου του 1821; Τίποτα»
Γεννάδιος Β' ο Σχολάριος πρώτος μετά την άλωσιν Οικουμενικός Πατριάρχης : (Ιστορική και κριτική μελέτη) / Τρύφωνος Ε. Ευαγγελίδου. Εν Αθήναις: Εκ του Τυπογραφείου Παρασκευά Λεώνη, 1896. (Σελ. 49-50 του βιβλίου)

Facebook:
ARVANITES GLOBAL PAGE

Marko Boçari and Suliote Albanians

"Το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθινό" -

Διονύσιος Σολωμός