Απάντηση
στον κ. Χρήστο Σιμαρδάνη, και διάφορους άλλους
Κάθε χρόνο,
την περίοδο που διεξάγεται το Athens Pride, βγαίνει ο κάθε λογής ομοφοβικός και
κομπλεξικός, να δηλώσει πόσο τον ενοχλούν αυτές οι παρελάσεις. Τα
«επιχειρήματα» φυσικά κυμαίνονται από γελοία ως τραγελαφικά. «Γιατί τότε δεν
επικροτείτε και τις στρατιωτικές παρελάσεις?» Διότι το Pride είναι παρέλαση και γιορτή της διαφορετικότητας και της αγάπης,
ενώ η στρατιωτική παρέλαση είναι μια παρέλαση εθνικής υπερηφάνειας, δηλαδή δεν
εορτάζει την ενότητα, αλλά την αντιπαλότητα μεταξύ Εθνών, Κρατών και Λαών, μια
αντιπαλότητα η οποία καλλιεργεί το ρατσιστικό μίσος. «Εγώ δε θέλω να τα βλέπω
αυτά, στο κρεβάτι τους ας κάνουν όσα θέλουν.» Δε σε αναγκάζει κανείς να πας στο
Pride αν δε
θέλεις, αλλά δε μπορείς και να εμποδίσεις όσους θέλουν να διαδηλώσουν για την
αγάπη, τη διαφορετικότητα και τα δικαιώματα τα οποία με αίμα έχουν κερδίσει, έξω
στο δρόμο, μακριά από την οικιακή εστία, η οποία τις περισσότερες φορές, είναι
εχθρική και προκατειλημμένη απέναντι στις διαφορετικές σεξουαλικές ταυτότητες.
«Γιατί να μην υπάρχει τότε κι ένα Straight Pride?» Το LGBTQI Pride, γεννήθηκε μέσα από τους αγώνες των LGBTQI ατόμων, οι οποίοι έγιναν και γίνονται ακόμα ώστε να
κατακτήσουν βασικά δικαιώματα και να υπάρχουν και να ζουν ελεύθερα χωρίς
διώξεις, πράγματα τα οποία ένα straight άτομο έχει ως δεδομένα από τη στιγμή που γεννιέται. Επίσης,
αλήθεια, γιατί αναρωτιέσαι αν θα έπρεπε να υπάρχει Straight Pride, αποκλειστικά και μόνο όταν γίνεται αναφορά στο LGBTQI Pride? Προφανώς είναι κάτι άλλο που σε ενοχλεί, κι αυτό δεν είναι η μη ύπαρξη
ενός Straight Pride.
Τα τελευταία
χρόνια, βλέποντας τα «επιχειρήματά» τους να αποδομούνται πλήρως, καθώς και τις προσπάθειες
εξάπλωσης της ομοφοβίας τους να αποτυγχάνουν παταγωδώς, μερικοί κάνουν και σημαία δηλώσεις όπως αυτή
του κ. Χρήστου Σιμαρδάνη. Προφανώς και ο κάθε ομοφυλόφιλος, δε είναι περήφανος
που είναι ομοφυλόφιλος. Πολλοί έχουν μεγαλώσει σε ένα αρκετά ανεκτικό
περιβάλλον, στο οποίο δε χρειάστηκε ποτέ να αγωνιστούν για την ταυτότητα φύλου
τους, μιας και αυτή έχριζε από μερικούς ώς πλήρους αποδοχής. Αυτό δε σημαίνει,
πως το Pride δεν έχει
γεννηθεί μέσα από μάχες και αγώνες οι οποίοι δίνονται ακόμη ώστε να κατακτήσουν
όλα τα άτομα ίσα δικαιώματα και ίση θέση και μεταχείριση σε μια βαθιά
ρατσιστική και ομοφοβική κοινωνία. Το να είσαι LGBTQI άτομο δεν είναι μόνο « το τι κάνεις στο
κρεβάτι σου» αλλά το τι κάνεις στη ζωή σου, πως εκφράζεσαι, πως διαφέρεις από τη straight νόρμα, πως είσαι, που ανήκεις.
Είναι το να είσαι ενάντια σε μια Πατριαρχική κουλτούρα που σε θέτει στο
περιθώριο με το που γεννιέσαι (άπειροι οι γονείς που δεν αναγνωρίζουν τα LGBTQI παιδιά τους ή τους κάνουν το βίο
αβίωτο) μέχρι να πεθάνεις (ακόμη και μετά θάνατον το σκύλεμα των νεκρών LGBTQI ατόμων είναι απίστευτο.
Χαρακτηριστική η περίπτωση του Μηνά Χατζησάββα, που πέθανε περιμένοντας το
σύμφωνο συμβίωσης, που δε μπορούσε ο σύντροφός του Κώστας Φαλελάκης να θεωρηθεί
νόμιμος κληρονόμος του και που τον σκυλόβρισε μετά θάνατον και αυτόν και τον
σύντροφό του ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας). Όχι λοιπόν, το να είσαι
περήφανος που είσαι LGBTQI δεν είναι το «τι κάνεις στο κρεβάτι σου» ούτε το να είσαι «περήφανος που
έχεις αυτιά», ή θα έπρεπε μόνο να είσαι περήφανος που έχεις «ανθρώπινα
χαρακτηριστικά». Είναι στάση ζωής και θέση στην κοινωνία που πολλές φορές δεν
κατακτάται και ποτέ. Τέλος, το να είναι κάποιος τίμιος, καλός άνθρωπος, καλός
πατέρας (για όσα άτομα θέλουν να γίνουν γονείς) ή να είσαι υπέροχος και
αξιοπρεπής, δε σημαίνει πως δε μπορείς και πρέπει να είσαι περήφανος που
αγωνίζεσαι για τα βασικά δικαιώματά σου. Δεν είναι ράτσα ειδική τα LGBTQI άτομα που δε μπορούν να είναι
τίμια, καλά, υπέροχα και αξιοπρεπή. Τέτοιες εξομοιώσεις θα έκανε μόνο κάποιο άτομο του οποίου το
σκεπτικό φτάνει μέχρι στο να πει «Αναξιοπρέπεια είναι η π**στιά, ε, ο π**στης
θα σου παίξει π**στιά». Είναι καιρός να δοθεί τέλος σε όλα αυτά τα σκεπτικά και
δήθεν «επιχειρήματα» .
Το Pride χρειάζεται τόσο για τα LGBTQI άτομα, όσο το Black History Month και Black Lives Matter για τα άτομα της μαύρης κοινότητας, όσο και κάθε αντίστοιχη γιορτή διεκδίκησης, διαφορετικότητας και κατάκτησης βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για κάθε καταπιεσμένη μειονότητα σε όλη την υφήλιο.
~Endvoid
Το Pride χρειάζεται τόσο για τα LGBTQI άτομα, όσο το Black History Month και Black Lives Matter για τα άτομα της μαύρης κοινότητας, όσο και κάθε αντίστοιχη γιορτή διεκδίκησης, διαφορετικότητας και κατάκτησης βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για κάθε καταπιεσμένη μειονότητα σε όλη την υφήλιο.
~Endvoid
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου